ارزیابی قرارداد نفتی

ارزیابی قراردادهای نفتی

رژیم مالی مهم‌ترین بخش قراردادهای نفتی است که باید هنگام تنظیم قرارداد مورد ارزیابی قرار گیرد. شروط مرتبط با رژیم مالی در قرارداد نفتی کاملاً اختصاصی بوده و با توجه به مذاکرات هر دو‌طرف تنظیم می‌شود. تعیین رژیم مالی نقش بسیار مؤثری در میزان موفقیت قراردادها و همچنین رضایت طرفین قرارداد دارد.

برای بررسی منابع تأمین مالی در این قراردادها بهترین روش تصمیم‌گیری TOPSIS است. این روش می‌تواند معیارهای تأمین سرمایه‌گذاری خارجی و انعطاف‌پذیری شرح کار و دیگر هزینه‌های پیمانکار را مشخص نماید. به‌طورکلی در ادامه قصد داریم شمارا با ارزیابی قراردادهای نفتی آشنا کنیم.

تنظیم قراردادهای نفتی

به منظور تنظیم نمودن قراردادهای نفتی باید تلاش نمود تا سقف هزینه‌های نفتی در قرارداد افزایش پیدا کند و از وضع مالیات بر درآمد جلوگیری به عمل آید.

در این صورت ریسک سرمایه‌گذاری به میزان قابل‌توجهی کاهش می‌یابد. در تنظیم رژیم مالی قراردادهای جدید نفتی، شرکت خارجی می‌تواند در تمامی فازهای اکتشافی و توسعه حضورداشته باشد.

رژیم مالی قراردادهای نفتی IPC شباهت بسیار زیادی به قراردادهای خدمات فنی عراق دارد. با این‌ وجود برای ارزیابی دقیق‌تر رژیم مالی قراردادهای نفتی می‌توانید از کارشناسان در این حوزه کمک بگیرید. شرکت آرمان سنجش از برترین شرکت‌های کارشناسی است که مجموعه‌ای از خدمات در راستای ارزیابی قراردادهای نفتی را به شما ارائه می‌دهد.

ارزیابی قرارداد نفتی
ارزیابی قرارداد نفتی

ارزیابی هزینه‌های قراردادهای نفتی ایران

همان‌طور که گفته شد در قراردادهای نفتی ایران، هزینه‌های عملیاتی توسط شرکت‌های خارجی تعیین می‌شود که به شرح زیر می‌باشند:

  • سرمایه‌های مستقیم: سرمایه مستقیم در قراردادهای نفتی شامل هزینه‌هایی هستند که به‌منظور ارزیابی و دستیابی به اهداف برنامه‌های نفتی در نظر گرفته می‌شوند. این هزینه‌ها را می‌توان به دودسته هزینه‌های سرمایه مستقیم برای رسیدن به اهداف تولید اولیه و سرمایه دستیابی به اهداف فاز بعدی تقسیم‌بندی نمود. سرمایه تولید اولیه ثابت بوده و نمی‌توان میزان آن را تغییر داد؛ اما سرمایه فاز بعدی با توجه به ارزیابی رژیم مالی و نوع قرارداد سقف مشخصی ندارد.
  • سرمایه‌های غیرمستقیم: سرمایه غیرمستقیم در قراردادهای نفتی شامل هزینه‌هایی است که باید توسط پیمانکار پرداخت شود. این هزینه‌ها برای انجام فعالیت‌های نفتی در نظر گرفته می‌شوند. از انواع این هزینه‌ها می‌توان به هزینه گمرکی، مالیات، حق بیمه و … اشاره نمود. این هزینه را پیمانکار باید به نهادهای مربوطه و ارگان‌های دولتی پرداخت نماید. از طرفی این هزینه‌ها مطابق با قانون و شرایط درج‌شده در قرارداد بازپرداخت دارند.
  • هزینه‌های پول: این هزینه‌ها نیز قابل بازیافت هستند و شامل هزینه‌های تأمین نمودن منابع مالی برای پروژه نفتی می‌شوند.
  • هزینه عملیاتی: این هزینه‌ها در قرارداد نفتی نیز شامل تمامی هزینه‌هایی می‌شود که پیمانکار برای اجرای برنامه توسعه و تولید پرداخت می‌نماید. البته این هزینه کاملاً جدا از هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم و هزینه‌های بانکی (هزینه پول) برآورد می‌شود.

5 / 5. مجموع: 1

اشتراک گذاری توسط:

فیسبوک
توییتر
لینکدین
واتس‌اپ
تلگرام
ایمیل

مقالات مرتبط را مطالعه کنید:

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *